Geschiedenis van de baard
Dankzij archeologen zijn er aanwijzingen gevonden dat mensen al ruim 100.000 jaar scheren. De eerste scheermessen ooit, bestonden uit een stuk vuursteen. Deze werd net zolang over het gezicht geslepen tot alle haren verwijderd waren. Dit ''scheermesje'' werd echter pas 30.000 voor christus gebruikt. Hiervoor was het alleen mogelijk door met behulp van 2 schelpen elk haartje één voor één eruit te trekken. Zeer pijnlijk..
Alexander de Grote
Aangezien het scheren vroeger een zeer pijnlijk en langdurende aangelegenheid was, lieten de oude Grieken hun baard staan. De baard was voor hen een teken wijsheid en kennis. De komst van Alexander de Grote bracht hier verandering in. Zijn soldaten en generaals werden verplicht om er netjes geschoren bij te lopen. In één-op-één gevechten was een baard een groot risico. Vijanden konder er aan trekken en zo de overwinning binnenhalen.
Symboliek
De daarop volgende eeuwen verdwenen de praktische overwegingen naar de achtergrond. Beharing in het gezicht werd symbolisch gezien van groter belang. Zo mochten jonge Romeinse mannen zich niet scheren tot zij volwassen waren. Wanneer zij volwassen werden, offerden zij al hun gezichtshaar aan de goden. Bij de Amish (Amerikaanse geloofsgemeenschap) daarentegen gaat het tegenwoordig andersom. Mannen mogen zich daar scheren tot zij volwassen zijn. Daarna moeten zij de rest van hun leven een baard dragen. De oud-Germaanse Chatti stam hadden het echter het moeilijkst. Zij mochten zich pas scheren nadat ze hun eerste vijand hadden omgelegd.
Baardenbelasting
De Engelse koning Hendrik VIII besloot de schatkist bij te vullen door belasting te gaan heffen op baarden. Rijke personen moesten hierbij meer betalen voor het behouden van gezichtsbeharing. Wat wel opmerkelijk is, is dat Hendrik VIII zelf een baard bleef dragen. De wet van de baardenbelasting werd snel weer afgeschaft. Hendrik's dochter Elisabeth voerde de maatregel later weer in veranderde vorm in. Zij liet alle mannen met een baard van minimaal 2 weken oud belasting betalen.
Peter de Grote
Enkele eeuwen later (1705) voerde tsaar Peter I de Grote een vergelijkbare wet in. Alle Russische mannen werden door hem verplicht om een ‘baardtoken’ te kopen. Zo konden zij bewijzen dat zij betaald hadden voor hun baard. De ene kant van deze munt was versierd met een Russische adelaar, de andere kant had een afbeelding van een neus en mond met een baard en een snor. Om de munt af te maken was het versierd met de teksten "De baardenbelasting is betaald" en "De baard is een overbodige last". Deze maatregel werd vooral geïntroduceerd in een poging om de Russische samenleving te moderniseren naar Westers voorbeeld. Baarden stonden symbool voor de oude Russische samenleving en de Orthodoxe kerk. Baarden stonden namelijk symbool voor de oude Russische samenleving en de Orthodoxe Kerk.